Al in het begin van mijn burn-out las ik dat yoga wel eens goed zou kunnen zijn. En dat wilde ik: alles doen om zo snel mogelijk weer beter te worden. Dus toog ik, ook al was ik nog zo moe, naar de sportschool voor een yoga-les. Daarna lag ik de rest van de dag in bed om te slapen: geen goed idee dus. Na diverse soorten geprobeerd te hebben, gaf ik de moed op.
En toch bleef het verlangen om yoga te beoefenen.
Sinds kort heb ik, binnen mijn kaders van nul prikkels, íets meer energie en dus ging ik weer op zoek naar één of andere yoga-soort. En….wat ik gevonden heb is de ‘Light of Being’-Yoga. Dit is een sensitieve en meditatieve yogavorm, waarbij je een meer respectvolle en liefdevolle relatie met jezelf en met je lichaam krijgt. Je krijgt alle ruimte om jezelf te voelen en te luisteren naar wat je lichaam je vertelt. Je voelt dat jij er mag zijn, met alles wat er is. Tenminste dat is de bedoeling…
Inmiddels heb ik een aantal lessen gevolgd en het gaat goed, ook al heb ik is het soms heel zwaar en is het pijnlijk. Het is ook niet zo dat mijn negatieve zelfbeeld ineens verdwenen is en voelen is nog steeds een soort vraagteken. Maar ik ga rustiger naar huis dan dat ik gekomen ben en wie weet wat er nog allemaal gaat komen: ik ben hoopvol!