Ik duw mijn verleden meestal weg. Niet omdat er nare dingen zijn gebeurd of ik geen leuke jeugd heb gehad. Nee, gewoon omdat ik een hekel heb aan oude koeien uit de sloot halen. Misschien heeft het er mee te maken dat mijn schoonfamilie dit net iets té vaak doet of dat er vroeger thuis nooit over gepraat werd? Of misschien omdat ik van mening ben dat je beter nieuwe herinneringen kunt maken, dan in de oude blijven hangen? Ik weet het niet.
Ik voel in ieder geval een soort weerstand om terug te gaan naar het verleden. Maar moet ik, nu ik op zoek ben naar contact met mijn innerlijk kind, terug naar het verleden? De meningen zijn er verdeel over.
Inmiddels zie ik wel dat meerwaarde heeft om ook mijn verleden bij de zoektocht te betrekken. Kijken naar de gebeurtenissen die ik heb meegemaakt, en dus kijken naar het zelfbeeld dat ik gecreëerd heb tijdens mijn jeugd. Want zoals ik al eerder in Hoe zit dat nu precies met je innerlijk kind? ligt de grondslag van mijn huidige zelfbeeld in mijn jeugd.
In een eerder blog Heb ik ook een innerlijk kind? vertelde ik al over mijn eerste pogingen om in contact te komen met mijn innerlijk kind. Natuurlijk ben ik ook op zoek gegaan naar andere manieren. Ik heb er een top 5 van gemaakt.
1. Meditatie
Op youtube is er van alles te vinden over het innerlijke kind. Scroll er eens lekker doorheen en probeer er eens een meditatie. Je merkt snel genoeg waar jij graag naar luistert of wat iets met jou doet.
2. Muziek
Muziek kan heel fijn zijn. Er is veel muziek met het innerlijk kind als thema spotify. Ga eens op zoek. Mijn favorieten zijn Gentle With Myself en Ho’oponopono.
3. Fijn om te lezen, gevonden op de site van de Ontspanningstuin
Dat meisje of dat jongetje dat je vroeger was, dat zit nog steeds in jou. Dat is je innerlijk kind.
Het draagt nog steeds die pijn en dat verdriet wat jij gekend hebt en niet verwerkt hebt.
Het wil nog steeds die liefde die jij ook wil voelen.
Jouw innerlijk kind wil gewoon bij jou zijn. Laat het dus ook doe.
Omarm je innerlijk kind en houd het dichtbij je.
Geef het je liefde.
Vergeet hier geen aandacht aan te besteden.
Alleen hierdoor kun je al zoveel helen.
Doe dit maar en je zult zoveel meer rust gaan ervaren.
Je hoeft niet te graven in het verleden en je hoeft er ook geen last meer van te hebben.
Je hoeft alleen maar je innerlijk kind te accepteren.
Misschien is die wel even boos. Misschien is die wel even gekwetst. Dat mag ook, daar is niks mis mee.
Omarm het maar, houd er maar van, want dat maakt het verschil.
Dat maakt het verschil in je relatie met je innerlijke criticus, want deze gemene en harde stem, is er eigenlijk alleen maar om je te beschermen en al helemaal om je innerlijk kind te beschermen.
Het is een hele grote waakhond voor jouw kleine ik.
Geef maar liefde en ervaar die transformatie.
Omarm je innerlijk kind.
4. De 7 stappen van Marnix
Het verleden kunnen we niet veranderen, maar de beleving ervan kunnen we wél veranderen en daarmee ook onze levens nu. Hierbij is het als eerste belangrijk de gevoelens van je innerlijk kind werkelijk te voelen. Het is te lang genegeerd. Onderzoek het en geeft het daarna vriendelijke aandacht. Het is hierbij belangrijk om je gevoelens echt te voelen en te uiten, aldus psycholoog en meditatiecoach Marnix van Rossum. Voor ‘Bedrock’ schreef hij een mooi artikel over praten met je innerlijke kind.
5. Visualisatie
Je innerlijke kind ontdekken betekent accepteren en omarmen wie je bent. Het online magazine ‘Verken je geest’ schrijft hier regelmatig over. In het artikel ontdek je innerlijke kind vind hoe je aan de hand van een visualisatie je innerlijke kind kunt (her-)ontdekken.
Is je ook wat opgevallen bij mijn top 5? Ik zag het zelf pas toen ik de lijst gemaakt had. Mijn favorieten, de top 3, hebben weinig of niets te maken met zoeken, duiken of graven in het verleden. Dat verleden van me, ik ontloop het dus zelfs onbewust.