Na de eerste ontmoeting met mijn innerlijk kind wilde ik hierover weleens wat meer weten. Daarom ging ik op internet op zoek en daar vond ik een bulk van informatie, visies en coaches.
Zoveel dat je er dagen in kunt ‘dwalen’, maar gelukkig is er wel een rode draad te ontdekken.
Om een wat duidelijker beeld te krijgen, beschrijf ik hieronder een drietal visies op het innerlijke kind.
1. Als baby waren we allemaal puur
We waren kleine mensjes die oorspronkelijk, zuiver, natuurlijk, speels en helder waren. En als kind groeiden we op in een gezin of andere omgeving waar de opvoeding gericht was je te leren hoe je je moet gedragen zoals wenselijk is. Ouders, verzorgers, leraren en de maatschappij, allemaal deden ze hun best om ervoor te zorgen dat jij als kind gaat passen in hoe zij vinden dat jij behoort te zijn.
Het nadeel van moeten voldoen aan datgene wat de ander je opdraagt of van de verwacht, is dat je je oorspronkelijk zelf, jouw eigenheid verloren hebt. Jij, als kind moest wel, want je bent totaal afhankelijk. Niet jezelf mogen zijn doet pijn en omdat het kind in jou niet met deze pijn om kan gaan, ontken je het, je vergeet het, en je gaat een aangeleerde rol spelen. Kortom, je ontwikkelt een patroon van anders moeten zijn dan je bent. Hiermee identificeer je jezelf. Het wordt jouw nieuwe identiteit, jouw persoonlijkheid.
Maar juist door het spelen van een rol, raak jouw wezen beschadigd en raak je geblokkeerd en afgesneden van jezelf. Dit laat een onbestemd gevoel van leegt, gemis en onvervuld zijn in je achter.
Voor niemand is de kindertijd optimaal want geen enkele ouder kan de specifieke behoeften van een kwetsbaar kind vervullen. Je ouders hebben in hun verleden immers ook bepaalde ervaringen opgedaan, die zij onbewust weer doorgeven. Ongetwijfeld hebben ze het beste aan jou gegeven. Alleen was dit ook het beste voor jou?
2. Ons magische en spelende zelf
Het innerlijk kind bestaat uit al onze kinderlijke gevoelens, instincten en intuïties, energie en creativiteit.
Als kind ben je zo kwetsbaar, dat je gemakkelijk denkt dat jij de schuld bent van de problemen in e omgeving. Je raakt van slag door de stemmingen om je heen. Hierdoor kun je gaan denken dat jij er niet mag zijn, dat er geen liefde voor jou is of dat je niet de moeite waard bent. Die pijn is zo groot dat het kind hier geen contact mee wil maken.
We ontwikkelden daarom overlevingsstrategieën en leerden ons aanpassen en onze werkelijke gevoelens niet te tonen. Deze onverwerkte gevoelens en emoties uit onze kindertijd spelen nu nog vaak een rol en bepalen voor een deel ons leven.
Maar door je af te sluiten voor pijnlijke emoties, sluit je jezelf ook af voor emoties van vreugde, spele, blijheid, warmte en geborgenheid, veiligheid en liefde. We onderdrukken onze levensenergie.
3. Ons zelfbeeld
Onze jeugd is de periode dat we ons zelfbeeld creëren. Dit is grotendeels gebaseerd op wat onze ouders en andere volwassenen om ons heen op ons projecteren en ook door onze omstandigheden en de situaties die we tegenkomen.
Wanneer we jong zijn, zijn de volwassenen in ons leven als spiegels. In hen zien we voor het eerst wie we zijn. Via hen zijn we in staat om onszelf te herkennen en om te weten wie we zijn. Soms, zelfs als onze ouders of verzorgers hopen dat ze ons het beste geven wat ze kunnen, ontvangen we dat niet persé. Wanneer we kinderen zijn, weten we vaak niet wat het is dat we nodig hebben. We weten niet hoe we erom kunnen vragen en onze ouders of andere volwassenen kunnen niet altijd altijd precies vertellen wat het is.
Daarom kunnen we opgroeien met bepaalde emotionele gaten, bepaalde pijn en verdriet en zelfs met een jeugdtrauma. Dit trauma kan onbewust en onderdrukt zijn en een spoor achterlaten, zelfs als we niet eens weten dat het er is.
Samenvattend
Zoals ik bij de inleiding al vertelde, zit er een rode draad in de visies op het innerlijk kind. Mijn beeld is dat al je onverwerkte en negatieve emotionele ervaringen of gedachten tijdens je kind-zijn, nog diep in je onbewust zijn aanwezig zijn. En doordat deze nog in je onderbewustzijn aanwezig zijn, spelen al deze ervaringen of gedachten nog steeds een rol in je huidige leven.