Ons huisje staat middenin de duinen, waar konijntjes voorbij huppelen en fazanten rondscharrelen. Heel in de verte is zelfs nog een streepje zee te zien. Het is dus ook heel leuk om in een fauteuil te hangen en gewoon naar buiten te kijken. Even, want ik moet eerlijk bekennen dat ik dit (nog steeds) lastig vind: niks doen. Toch werd het een relaxte start vandaag met meditaties op YouTube luisteren, beetje lezen en af en toe een blik naar buiten werpen waar de zon steeds beter door begon te komen.
Noordertoren
Na het ontbijt stapte ik op de fiets om het resterende deel van het rondje Schiermonnikoog af te maken. Dit keer vertrok ik in westelijke richting met als eerst doel de rode vuurtoren oftewel de Noordertoren, om even een foto te maken. Gisteren waren we ook al even, dwars door het duin struinend er naar toe gelopen, maar toen had ik mijn telefoon vergeten. Ik vind vuurtorens altijd indrukwekkend en het is dus nu ook heel leuk dat ons huisje vlakbij de Noordertoren staat. Elke keer als we de deur uit lopen, zien we deze rode blikvanger.
Weststrand
Na deze tussenstop dook ik een fietspad in om tot de ontdekking te komen dat het er op westelijk deel van het eiland weer heel anders uitziet. Al fietsend kwam ik langs de strandopgang Weststrand. Tijd voor een strandwandeling en dus hees ik mijn rugzak om en begon richting het water te lopen. Dat was nog een behoorlijke tippel. En omdat ik er helemaal alleen was en ik duidelijk over stukken strand liep die regelmatig onder water stonden, heb ik toch maar even de hoogwatertijden opgezocht. Dat vormde in ieder geval geen probleem. Nu hadden we ook ergens gelezen dat bepaalde stukken strand bij opkomend tij gevaarlijk zijn omdat ze dan drijfzand worden. En dus ben ik toch maar een beetje in de buurt van sporen van autobanden gebleven. Haha, ja zo blijkt een stoere meid toch een bange schijterd te zijn.Bij het water aangekomen zag ik zelfs nog even het kopje van een zeehond.
Westerplas
Na een uurtje stapte ik weer op de fiets om al snel weer op een vers gestort schelpenpad terecht te komen. Niet heel fijn, maar zoals altijd komt aan alle ellende een eind. De volgende halte was de Westerplas. Hier heb ik natuurlijk even als een ware professional uit de vogelkijkhut staan gluren.
Het laatste stukje van het rondje Schiermonnikoog bracht me langs de wadden weer naar het dorp.
Ja, Schiermonnikoog is een lytje pole oftewel een klein eilandje, maar wel een heel mooi eiland!
Wil je meer lezen over fietsen op Schiermonnikoog? Klik dan op de volgende link: Een onverwacht zonnige dag op Schiermonnikoog